a wzgórzu wznoszą cym się nad brzegiem Nysy Szalonej na wysokość 396 m n.p.m. mieszczą się okazałe ruiny zamku z czasów Bolka I, księcia świdnicko-jaworskiego. Wzgórze od strony rzeki kończy się wysokim urwiskiem skalnym, a na jego przeciwległym zboczu rozwinęła się w XIII wieku osada, której prawa miejskie przyznano w 1276 roku. Zamek został wzniesiony prawdopodobnie w okresie lokacji miasta i razem z fortyfikacjami miejskimi tworzył jeden zespół obronny. Bolko I zakładając tu osadę odsunął
|
Zamek w I połowie XIX wieku Staloryt A.H.Payne'a wg rys. A.Richtera |
|
w cień pobliski gród w Świnach, jednak zamek, który wzniósł w tym miejscu o wiele lepiej spełniał zakładane funkcje ochrony pogranicza księstwa od południa.
Tak okazała warownia powstawała stopniowo. Najpierw wzniesiono tu wieżę kamienną oraz jeden budynek mieszkalny. Wieża powstała w miejscu najbardziej narażonym na ataki nieprzyjaciela - na południowym skraju wzniesienia. Wieża ta ma kształt koła a od południa kończy się ostrą krawędzią (dziobem), wykonana jest prawie w całości z miejscowego kamienia, jedynie dziób wzmocniony jest czerwonym piaskowcem. U podstawy grubość murów wynosi 4,5 a ku górze zwęża się do 3,5 metra. Wejście do niej prowadziło początkowo na wysokości drugiej kondygnacji po drabinie, obecne wejście, do dawnego lochu głodowego, zostało przebite przez poszukiwaczy skarbów w 1813 roku. W wypadku ostatecznego punktu obrony było to rozwiązanie powszechne - w razie konieczności wystarczyło bowiem zniszczyć drabinę, aby wieża stała się niedostępna. Z drugiej kondygnacji prowadził też pomost do kaplicy w stojącym obok domu mieszkalnym, dziś widoczne są już po nim tylko otwory na belki podtrzymujące. Od strony południowej wieża miała
|
Zdjęcie lotnicze, fot. ZeroJeden, X 2019 |
|
jeszcze pierwotnie obronny ganek. Zwieńczona była renesansową attyką. Po pierwszym etapie budowy zamek miał prawdopodobnie fortyfikacje drewniane, jednak było to prowizoryczne rozwiązanie, tylko czasowe.
W latach 1301-1353 zamek rozbudowano nadając mu ostateczny planowany kształt. W tym okresie otoczono całość murem obwodowym z bramą wjazdową, w dziedzińcu wykopano głęboką studnię oraz znacznie rozbudowano budynki mieszkalne. Po bramie wjazdowej pozostały dziś już tylko ślady. Rządy w księstwie świdnicko-jaworskim były w ręku najpierw Bernarda a pod koniec rozbudowy Bolka II. Kiedy w 1353 roku zmarł Bolko II zamek przeszedł na wdowę po nim Agnieszkę a następnie na bratanicę Annę. Powierzyły one zamek jako lenno rycerzom swojego dworu.
Kiedy w 1392 roku zamek znalazł się w rękach czeskich i ostatecznie przeszedł na własność rodów rycerskich. W czasie wojen husyckich król czeski Jan z Podiebradu zdobył warownię, a w 1462 roku zamek bolkowski zdobyli mieszczanie świdniccy i wrocławscy po ośmiodniowym oblężeniu z użyciem artylerii. Po tym wydarzeniu umocniono zamek i przebudowano
|
Zamek w Bolkowie w okresie międzywojennym |
|
bramę wjazdową.
W XVI wieku właścicielami zamku była rodzina Salzów, którzy w 1540 roku rozpoczęli wielką przebudowę swojej posiadłości zlecając ją budowniczemu Jakubowi Parr. Obszar zespołu powiększono, na południe od zamku założono nowy duży dziedziniec otoczony murami z basztami przystosowanymi do broni palnej. Podobnej wielkości dziedziniec powstał od strony miasta, w umocnienia włączono tu starą basztę miejską sąsiadującą z zamkiem przebudowując ją w wielokondygnacjową basteję. W otaczającym dziedziniec murze umieszczono łączącą zamek z miastem furtę bronioną basteją. Również od północnego-wschodu w systemie obronnym znalazła się miejska baszta przebudowana na basteję. Z tej przebudowy pochodzą attykowe zwieńczenia budynków mieszkalnych zamku oraz renesansowe zwieńczenie wieży.
W okresie wojny trzydziestoletniej w 1640 roku zamek był oblegany przez Szwedów, podczas ponownego oblężenia kilka lat później wojska szwedzkie zdobyły fortecę. W 1650 roku wojska cesarskie jednak odebrały ją Szwedom. Od roku 1703 zamek był
|
Bolków na litografii Ernsta Wilhelma Knippela z 1850 roku |
|
w posiadaniu zakonu cystersów z Krzeszowa, a w 1810 roku przeszedł na własność rządu. Później w zamku urządzono muzeum. W okresie drugiej wojny światowej przy jednej z bastej zbudowano amfiteatr, na którym odbywały się wiece Hitlerjugend. Z końcem wojny bogate zbiory muzeum zostały wywiezione do Wierzchosławic, po czym prawdopodobnie rozgrabiły je wojska radzieckie. |